ετεροφρούρητος

ἑτεροφρούρητος, -ον (Α)

αυτός που φρουρείται από άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + -φρουρητος (< φρουρώ) πρβλ. α-φρούρητος, περι-φρούρητος].